BARBAR

Sanırım barbarlığın etraflıca bir tanımını yapmak için aldığım yardımdan dolayı müteşekkir olmam gerekiyor. Evet bu yardım sayesinde artık kafam daha net.

normal biri buna dönüşebilir bir anda

normal biri buna dönüşebilir bir anda

İnsanlığın şu yüzbinlerce senede geldiği noktada hiçbir şeyin değişmediğini ya da pek çok şeyin değişmiş olduğunu düşünebiliriz:

Eğer hiçbir şey değişmediyse yazık olmuş demektir; oysa insan muhakeme gücüyle ve ders çıkarma yeteneğiyle günü gününe değişebilmekte ve bir gün önce öğrendiklerini ertesi gün uygulayabilmekte. O halde değişmeyen nedir; öfke mi? Cinnet mi? Kıskançlık, haset, Kin mi? Bu ilkel duygular medeniyetle birlikte hiç mi değişmedi? İnşa ettiğimiz medeniyet elbette ki birikimle tüm öğrendiklerimizi biraraya getirme yeteneğimizle ortaya çıkmıştır ama ya peki duygular; onlar hala kolayca bir barbara dönüşmemizi sağlayabiliyor. Habil ve Kabil mevzusu gibi ya planlı bir cinayet yada öfke krizi ve cinnet ve sonuç aynı.

Hayvanlar aleminde sırf kızdığı için yada birtakım çıkarlarına ters geldiği için cinayet işlenmez. Aslına bakarsanız hayvanlar aleminde sadece beslenme nedeniyle ölümler vardır; hiç cinayet yoktur. İlkel insana da “öldürmeyeceksin” emrinin verilmesi anlaşılabilirdir. Zira ilkel duyguların kontrol altına alınması gerekmektedir.

Ama şimdi bana “öldürmeyeceksin” dense, ben şaşırırım; “ne öldürmesi” diye düşünürüm. 2000 sene boşu boşuna mı geçti yani. Benim bunca yüzyıldan sonra öğrendiğim mevzular var. Evrilen ve evrilemeyen olarak insanlığı bölmek en doğrusu olacak; evrilmeyenlere halen “öldürmeyeceksin; çalmayacaksın, komşunun karısına yan gözle bakmayacaksın” gibi evrilenlerin günümüzde çocuklarına bile vermeyecekleri nasihatler. Evrilmeyenler barbar olmaya daha yatkındır. Her soruya bir cevapları olduğunu düşünür, illaki kendilerine bir lider bulur onu takip ederler. Biraz hiddetlenip de kendilerine küfür ederseniz üzerinize yürürler; kaba kuvvete inanır bununla her şeyi çözebileceklerine düşünürler.

Dolayısıyla birisinin barbar olup olmadığını anlamak istiyorsanız bir küfür ediverin kendisine yada liderine; üzerinize yürüyorsa barbardır. Yok eğer “ben de senin….” diyerek o da küfür etmeye başladıysa bilin ki kavga falan çıkmayacaktır. Bir barbarla değil hafif öfkelenmiş bir dostunuzla tartışıyorsunuzdur sadece.  Böylece küfür etmenin medeniyetin bir ön-düzenlemesi gibi bir şey olduğu anlaşılıyor. Evrilmiş toplumlarda küfür günlük hayatın her yerindedir. İşte şimdi bunun nedenini daha iyi anlıyorum; adamlar cinayetlerin önüne geçmek için küfür ediyor….

Leave a comment